Urodzona w 1970 r. w Świdwinie (Zachodniopomorskie). Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom w 1995 r. w zakresie grafiki warsztatowej. Zajmuje się rysunkiem, instalacją. Adiunkt w Zakładzie Projektowania Artystycznego Instytutu Sztuk Pięknych UWM w Olsztynie. Autorka wystaw indywidualnych, uczestniczy w pokazach zbiorowych.
Laureatka nagród i wyróżnień: Wyróżnienie na Wystawie malarstwa, rysunku, grafiki i rzeźby (Gdańsk 2002); Grand Prix na III Olsztyńskim Biennale Plastyki (Olsztyn 2003); III Nagroda na II Międzynarodowym Konkursie Rysunku (Wrocław 2003); III Nagroda na VI Triennale Rysunku Współczesnego (Lubaczów 2007).
Za zestaw prac „Nadzieja I, II, III” artystka otrzymała Grand Prix na III Biennale Plastyki Olsztyńskiej w 2003 r.
Rysunki z cyklu „Nadzieja” są odpowiedzią, tyleż ważną, co konieczną, na doznania jakie dane mi było poznać, przeżyć, przecierpieć, w momencie, kiedy w moim wnętrzu dojrzewało Nowe Życie. To spotkanie sacrum i profanum odzwierciedla się w moich pracach na poziomie kształtowania się powierzchni. Powierzchni, którą traktuję jako moment styku obu tych przestrzeni. Można ją nazwać pewnym miejscem równowagi, punktem „0”, pewnego rodzaju granicą między tym co widzialne i niewidzialne.
Powierzchnię, która przyjmuje w rysunkach postać wypukłości, „tkam” z milionów kresek. Ta purystyczna wartość grafitu pozwala mi dotknąć metafizyki światła, które przez nieskończoną
skalę możliwości waloru wiedzie ku ciemności pochłaniającej swą magiczną czernią.
Nawarstwiając ślady kolejnych pociągnięć ołówka, w długotrwałym procesie tworzenia, buduję formę na wskroś minimalistyczną, która jest w moim przekonaniu odzwierciedleniem kontemplacji, bez której nie byłabym w stanie wypowiedzieć, ująć w kształt doświadczeń o takiej niezwykłości i intensywności.
Violetta Kulikowska-Parkasiewicz
Bibliografia: III Olsztyńskie Biennale Plastyki „O Medal Prezydenta”, katalog wystawy, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Olsztyn 2003